Jak Olivier Parker przedstawił Doriana Graya?

Tytuł „Doriana Gray"
Tytuł oryginału: Dorian Gray

Reżyseria:  Olivier Parker

Scenariusz:  Toby Finlay

Kraj produkcji:  USA

 Rok produkcji: Wielka Brytania

Długość filmu: 1 godz. 52 min.

Na koniec naszej kilkutygodniowej podróży śladami filmowego Doriana Graya należy wspomnieć o adaptacji, która kilka lat temu przekonała wielu Polaków do sięgnięcia po klasykę literatury. Oszałamiający sukces produkcji reżyserowanej przez Olivera Parkera miała zapewnić znakomita obsada aktorska, w której znaleźli się Ben Barnes i Colin Firth. Ta wersja przybliża specyficzny gotycki klimat oraz bardzo hermetyczne środowisko angielskie. Sama ocena całości zależy od tego, na ile widz akceptuje zmiany scenariuszowe w stosunku do rzeczywistej fabuły powieści. 

Postać głównego bohatera jest tu nieco spłaszczona, co mnie wręcz irytowało, zważywszy, iż tym  samym zniknęła warstwa psychologiczna, czyli  jeden z kluczowych elementów występujących w pierwowzorze literackim. Brak charakterystycznych niedopowiedzeń sprawia, że film momentami za mocno emanuje erotyzmem. W tym wypadku to lord jest twórcą zła w młodym człowieku. Dorian wydaje się bezwolną jednostką uzależnioną od cynicznego dżentelmena.

Produkcja jest przystosowana do potrzeb przeciętnego, współczesnego odbiorcy, lubiącego zwroty akcji oraz motywy miłosne. Sporo scen zostało dodanych lub zmienionych dla nadania większej dynamiki akcji. W tym miejscu należy wspomnieć o wprowadzeniu dodatkowej postaci kobiecej, która nie została wymyślona przez Wilde’a. Córka lorda Wottona (w tej roli Rebecca Hall) buduje dodatkowe napięcie pomiędzy dwojgiem głównych bohaterów. Ten zabieg sprawia, że to nie tytułowy Dorian, a Henry staje się dużo bardziej wyrazisty. Równocześnie można dostrzec kontrast pomiędzy wiktoriańską powściągliwością starszego pokolenia a emancypacją uosabianą przez  Emily.

Jak widać nawet klasyk literatury może być źródłem niezliczonych interpretacji. Prawdopodobnie właśnie w tym tkwi jego siła. Tajemnica Portretu Doriana Graya jest czymś, co każdy z nas musi odkryć sam.

Pierwotnie tekst ukazał się na  portalu Z kamerą wśród książek.

Polecam również inne notki z tej serii.

Jak Albert Lewin przedstawił Doriana Graya?

Jak Massimo Dallamano przedstawił Doriana Graya?

Jak Tony Maylam przedstawił Doriana Graya?

Jak Allan A. Goldstein przedstawił Doriana Graya?

Jak David Rosenbaum przedstawił Doriana Graya?

Jak Brandon Russo przedstawił Doriana Graya?