Forresta Gumpa zna chyba każdy głównie
przez pryzmat ekranizacji powieści Winstona Grooma, wyreżyserowanej przez
Roberta Zemeckisa. Wstyd się przyznać, ale do tej pory nie oglądałam adaptacji
książki, głównie ze względu na to, iż byłam przekonana o tym, że lepiej będzie
najpierw sięgnąć po pierwowzór literacki. Okazją do poznania losów niezwykłego
bohatera było kolejne polskie wydanie powieści, które ukazało się nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka.
W małym miasteczku Mobile w stanie
Alabama mieszka pewna samotna matka wraz z dorastającym synem. Niestety okazuje
się, że chłopiec jest lekko opóźniony w rozwoju, gdyż jego testy IQ wskazują
wartość 70. Wiąże się to z wieloma trudnościami nie tylko w szkole, ale również
poza nią. Forrest jest niemal na każdym kroku wyszydzany przez rówieśników i
spychany na margines. Jedynie mama chłopaka czuje, iż drzemie w nim ukryty
potencjał. Sam główny bohater stara się żyć normalnie i przeżywa nawet swoje
pierwsze uczucie do Jenny Curran. Wszystko zmienia się w chwili, kiedy łowca
talentów odkrywa, że nastolatek ma predyspozycje do stania się gwiazdą
footballu amerykańskiego[1].
To okazuje się początkiem niezwykłej podróży, która zaprowadzi młodego
mężczyznę nie tylko na boisko, ale również na plan filmowy, w przestrzeń
kosmiczną oraz do Białego Domu.
Pewnie
nie będzie niczym odkrywczym stwierdzenie, że Forrest Gump to opowieść o
znaczeniu akceptacji różnic, a także spełnianiu marzeń. Tytułowy bohater jest
świadomy swojej odmienności, ale równocześnie nie boi się podejmować wyzwań, na
które wielu ludzi z pewnością nie miałoby odwagi. Choć pamiętnik bohatera jest
może nieco nieskładny i czasem uwidacznia niedojrzałość, to jednak stanowi też
zbiór myśli wyjątkowego człowieka, który oprócz widocznych deficytów, posiada
również ukryte zdolności matematyczne. Czytelnik śmieje się, poznając wszystkie
wpadki narratora, lecz równocześnie widzi jego ogromną samotność. Bywa, że
ufność Forresta powoduje, iż niektórzy wykorzystują go do własnych celów, choć
pewnie nie wszyscy mają tego pełną świadomość.
Tym,
co najbardziej mnie zaskoczyło, było drugie dno tej powieści. Groom pokazuje w
krzywym zwierciadle grupy, które dla wielu Amerykanów są synonimem wyższej
rangi społecznej i udowadnia sztuczność podziałów. Wszak powinniśmy bardziej
cenić wyjątkowość człowieka niż wartość wykonywanego przez niego zawodu. Groom
wplata w fabułę wydarzenia inspirowane choćby kwestią przymusowej pracy
na plantacjach bawełny. Przejścia Forresta mają nasunąć odbiorcy pewne
przemyślenia, o czym autor mówi niemal wprost:
„Większość pisarzy (…) wprowadza postać idiota, aby zyskać efekt podwójnego zrozumienia, pozwolić mu uczynić z siebie durnia, co zarazem pozwala czytelnikowi uchwycić głębszy sens głupoty”[2].
Jak
wcześniej wspomniałam, powieść to swoisty pamiętnik Forresta, co wiąże się z
unikalnym sposobem prowadzenia narracji. Język jest stylizowany na bardzo
potoczny i prosty. Nie brak tu pewnych skrótów myślowych. Szczególne słowa
uznania należą się tłumaczowi, czyli Jerzemu Łozińskiemu, który dokonał bardzo
nowoczesnego przekładu, obfitującego w zabawne przeinaczenia. Różni on się
nieco od wersji Julity Woroniak, co w moim odczuciu bardziej pasuje do opisanej
osobowości narratora. Pozycja jest pięknie wydana. Ładna i duża czcionka oraz
solidna oprawa sprawią, że egzemplarz będzie nam służył przez lata. Jedynym
mankamentem jest zbyt dużo zdradzający opis na okładce, lecz czy to jest wada,
kiedy niemal każdy oglądał film?
Książka Forrest Gump okazała się naprawdę dobrą powieścią, choć w moim przypadku nie
do końca spodobało mi się przedstawione poczucie humoru. Nie przepadam za
typowo amerykańskim żartem, balansującym na granicy dobrego smaku. Sądzę
jednak, że sięgnę po kontynuację powieści, bo po świetnym słodko-gorzkim
zakończeniu tej części bardzo chętnie poznam dalsze losy bohaterów.
[1] Futbol amerykański (ang. American football) –
kontaktowy sport drużynowy, w którym uczestniczą dwa jedenastoosobowe zespoły
dążące do zdobycia większej ilości punktów, gdzie piłkę można przemieszczać
wykopując, niosąc, rzucając lub przekazując ją z rąk do rąk między zawodnikami.
[2] Winston
Groom „Forrest Gump” s. 119, Zysk i S-ka, 2015.
[3] Wojna
wietnamska (zwana też drugą wojną indochińską) – działania militarne na
Półwyspie Indochińskim w latach 1957–1975.
Pierwotnie tekst ukazał się na portalu Z kamerą wśród książek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania. Czuj się jak u siebie i pisz co myślisz, nie bądź jednak wulgarny/a ani chamski/a. Będę wdzięczna za każdy komentarz.
P.S SPAM będzie bezceremonialnie usuwany. Jeśli chcesz polecić mi jakąś stronę, skorzystaj proszę z zakładki kontakt u góry strony i wypełnij tam odpowiedni formularz.