Niania, która zmieniła oblicze telewizji

Tytuł „Pomoc domowa"
Tytuł oryginału: The Nanny

Reżyseria: m.in Dorothy Lyman

Scenariusz: m.in Fran Drescher, Peter Marc Jacobson
Kraj produkcji: USA 

Lata produkcji:1993 - 1999

Liczba odcinków: 147

Frani Maj nie trzeba chyba większości z Was przedstawiać. Można powiedzieć, że to ona zmieniła postrzeganie opiekunek do dzieci. By nakreślić jej narodziny muszę się cofnąć do początku lat dziewięćdziesiątych i pewnej aktorki, która powołała do życia tę niezwykła postać. Wszystko zaczęło się od spotkania Jeffa Saganskyiego (jednego z najważniejszych wówczas osób w stacji, CBS) z Fran Drescher (aktorką znaną m.in. z ról w takich filmach jak: „Gorączka sobotniej nocy” czy „Oto Spinal Tap"). Wtedy to powstał pomysł serialu komediowego, którego pierwszy odcinek widzowie mogli zobaczyć 3 listopada 1993 roku. Realizacją projektu zajęła się sama pomysłodawczyni wraz z swoim ówczesnym mężem Peterem Marcem Jacobsonem. Pewnie żadne z nich nie spodziewało się wówczas, że produkcja odniesie wręcz globalny sukces (przygody Fran Fine w oryginalnej wersji można było obejrzeć w kilkudziesięciu krajach świata) i przejdzie do kanonu komedii. Wielu zastanawia się, co spowodowało ten fenomen.
Trudno nie przyznać, iż widać pasję, z jaką twórcy podeszli do realizacji projektu. Drescher oprócz produkcji, zajęła się również współtworzeniem scenariusza i co najważniejsze - zagrała główną rolę. Stworzyła postać na wskroś charakterystyczną. Jej specyficzny głos i śmiech stały się swoistym znakiem rozpoznawczym i są nimi do dzisiaj (pomimo, że aktorka w chwili obecnej oprócz wykonywania swojego zawodu zajmuje się również działalnością społeczno-charytatywną w m.in. założonej przez siebie fundacji Cancer Schmancer. Szkoda, że tak mało się mówi o tym aspekcie jej pracy). Koncepcja scenariusza oparta jest na kilku filarach. Oprócz głównego wątku, czyli przygód przesympatycznej niani i jej prób rozkochania w sobie swojego pracodawcy Maxwella Sheffielda, jest sporo wątków pobocznych. Na szczególną uwagę zasługują szczególnie dwie kwestie.  Fran Fine jest Żydówką, co tworzy ciekawy wątek religijny, który co prawda nie jest wysunięty na pierwszy plan, ale na pewno dodaje kolorytu. Serial to specyficzne ujęcie świata kultury. W niemal każdym z 147 odcinków (145 odcinków tworzących 6 sezonów + 2 odcinków specjalnych) pojawiał się gość dobrze znany z życia publicznego. Być może to było bezpośrednią przyczyną powstania aż kilkunastu wersji lokalnych sławnego formatu.

Tytuł „Niania"

Reżyseria: Jerzy Bogajewicz

Adaptacja scenariusza: m.in  Robert Sternin

Lata produkcji: 2005 - 2009

Liczba odcinków: 136

W Polsce również zdecydowano się na ten krok. W 2005 na ekrany telewizorów z pełnym impetem wkroczyła Franciszka Maj. Pierwsze, co mogła zaobserwować wierna publiczność to niemal idealne odwzorowanie scenografii oryginalnej wersji. Czymś wręcz niewyobrażalnym jest znalezienie wiernej odtwórczyni głównej roli.  Agnieszka Dygant, która podjęła się tego karkołomnego zadania ma jednak jedną zaletę, której mogą zazdrościć jej koleżanki, odtwarzające rolę Fran Fine z całego świata. Pod względem wyglądu pani Agnieszka jest wręcz niemal lustrzanym odbiciem amerykańskiej aktorki (dla niedowiarków klik). Dbałość o szczegóły być może spowodowała, że Sony Columbia Pictures, odpowiedzialna za rozpowszechnianie i realizację formatu, uznała polską „Nianię” za najbliższą pierwowzorowi. W Polsce twórcy mogą poszczycić się kilkoma Telekamerami.  Nie dajmy się jednak zwieść pozorom. Nasza adaptacja jest zmniejszona o kilka odcinków i pomija kilka wątków – przede wszystkim wątek wiary głównej bohaterki, co jest zrozumiałe w naszych realiach, oraz tajemnicę pewnego imienia.  Wybór ulubionej wersji zawsze należy do widza, ale akurat w tym wypadku, nie będę patriotką. Wolę „Pomoc domową”.

Generalnie serial (niezależnie od wersji) wywołuje jaskrawe reakcje, więc albo go kochasz albo nienawidzisz. Taki już jego urok.

Powiązane wpisy

Frania Maj